Czterogodzinny dokument poświęcony tragedii Nowego Orleanu, spustoszonego przez huragan Katrina w 2005 roku. To zarówno przejmująca elegia dla miasta, jak i oskarżenie skierowane pod adresem administracji George’a W. Busha. Spike Lee poddaje miażdżącej krytyce działania rządu, który okazał się niezdolny do podjęcia jakichkolwiek kroków mających na celu ochronę ludności przed niszczycielskim żywiołem. Reżyser zarzuca władzom opieszałość i zaniedbanie swoich obowiązków, obarczając je odpowiedzialnością za ogrom strat materialnych, a przede wszystkim za liczne ofiary wśród biednej czarnoskórej ludności Nowego Orleanu. W chwili katastrofy Spike Lee przebywał na festiwalu w Wenecji i uważnie obserwował telewizyjne doniesienia z obszaru dotkniętego kataklizmem. Po powrocie spędził wiele tygodni w Nowym Orleanie, obserwując zmagania mieszkańców z ogromem zniszczeń oraz ich próby powrotu do normalności. Nagrał ponad 100 wywiadów ze znanymi osobami zaangażowanymi w odbudowę tego historycznego miasta, a także z samymi mieszkańcami. Zebrany materiał pozwolił mu stworzyć wstrząsający i ekspresyjny obraz tragedii Nowego Orleanu.