Olga pyta, czy Gustaw zachorował przez nią – to po jej wyjeździe zaczęły się ataki paniki. Andrzej tłumaczy, że załamanie nerwowe jest wynikiem wielu czynników. Dziewczyna zaczyna opowiadać o przyjeździe ojca do Indii – pomyślała, że tak jak niegdyś zjawił się, by zabrać ją do domu. Okazało się, że Gustaw przyjechał, bo się o nią bał. Andrzej uświadamia jej, że rodzice nie potrafią czasem powstrzymać się od ingerencji w życie dzieci, zwłaszcza, jeśli podejrzewają, że dzieje się z nimi coś złego. Dziewczyna niechętnie przyznaje, że woli ojca schorowanego, bo nareszcie nie mówi innym, co mają robić. Andrzej pokazuje jej, że oboje z ojcem są w podobnej sytuacji – pozbyli się ochrony, odsłonili swoje uczucia i teraz mają szansę na zbudowanie czegoś nowego.