20-letnia Maja jest w szoku, gdy nagle w drzwiach jej mieszkania staje jej matka Paulina z jedną walizką w dłoni. Maja nie widziała matki od 7 lat, kiedy to kobieta wyjechała z młodszym kochankiem do Tunezji i porzuciła rodzinę. Maja była wychowywana tylko przez ojca, który zmarł rok temu na zawał. Paulina mówi Majce, że za nią tęskniła. Przeprasza, że się do niej nie odzywała. Pyta, czy mogłaby zatrzymać się u córki na kilka dni. Maja czuje się rozdarta wewnętrznie, jednak ostatecznie się na to zgadza, mimo protestów swojego chłopaka Bartka, który uważa, że powinna wypiąć się na matkę i nigdy więcej do niej nie odezwać. Przecież nie odwiedzała jej, nie dzwoniła, nawet nie wysyłała prezentów. Maja wypytuje Paulinę, czemu wróciła do Polski po takim czasie. Paulina wyznaje, że rozstała się z partnerem i nic jej już w Tunezji nie trzymało. Wie, że przed laty popełniła błąd porzucając rodzinę, ale nie układało jej się z ojcem Majki. Maja idąc na grób ojca, widzi jak Paulina zapala znicz na grobie ojca Majki. Jest tym poruszona. Bartek przypadkowo znajduje w rzeczach Pauliny narkotyki, na jej prośbę, nie mówi nic o tym Mai. Tymczasem do Warszawy przylatuje 41-letni Khaled – odwiedza Maję, przedstawia się jako partner jej matki, chce wiedzieć, gdzie jest Paulina.