18-letnia Agnieszka mieszka z matką Justyną i ojcem Michałem. Dziewczyna znajduje w skrzynce zaadresowany do niej anonimowy list stworzony ze ścinków gazet – ktoś przeprasza ją i informuje, że nie jest biologiczną córką swoich rodziców. Agnieszka pokazuje list Justynie i Michałowi. Małżonkowie śmieją się, są przekonani, że to głupi żart, bo przecież dobrze pamiętają poród. Dla świętego spokoju zgadzają się jednak zrobić test DNA. Wynik testu wprowadza ich w konsternację – Agnieszka rzeczywiście nie jest ich dzieckiem. Dziewczyna przechodzi kryzys tożsamości, nie wie, kim tak naprawdę jest. Dziewczyna zgłasza tę sprawę do szpitala, w którym się urodziła. Władze szpitala kontaktują się z rodzicami innych dzieci, przeprowadzone zostają testy DNA. Dyrektor szpitala rozpoczyna dochodzenie, chce wyjaśnić, jak do tego doszło. Wkrótce udaje się znaleźć biologicznego ojca Agnieszki, Wiktora, którego żona zmarła wiele lat temu. Mężczyzna jest zamożny, był pewien, że jego córka nie żyje i natychmiast zakochuje się w Agnieszce – jest gotowy zrobić dla niej wszystko. Michał i Justyna są rozżaleni. Czy Agnieszka będzie utrzymywała kontakt z Wiktorem?