42-letnia Alina, zamożna, ale bezdzietna architekt, regularnie wspiera swoją siostrę Marię, która od
lat z trudem wiąże koniec z końcem. Maria sama wychowuje czwórkę dzieci i brakuje jej na wszystko.
Mieszka w starym domu po dziadkach na peryferiach miasta. Gdyby nie pomoc socjalna, kobieta nie
miałaby za co żyć. Oczkiem w głowie obu sióstr jest najmłodszy syn Marii, 3-letni Kuba, bardzo
chorowity, o stwierdzonej badaniami obniżonej odporności. Chłopczyk nie chodzi do przedszkola,
siedzi całymi dniami w domu. Alina uważa, że Maria nie radzi sobie z domowymi obowiązkami i
proponuje, że weźmie na wychowanie dwójkę jej najmłodszych dzieci. Maria odmawia, wykrzykuje
siostrze, że jeśli chce mieć dzieci, musi urodzić je sobie sama. Alina jest jednak uparta. Gdy
następnym razem przychodzi do Marii i odkrywa, że pod jej nieobecność, jedno z dzieci odkręciło
kurki z gazem, grozi siostrze, że powiadomi policję i MOPS. Maria wyrzuca Alinę z domu i zabrania jej
wracać. Czy kobiecie uda się przejąć opiekę nad dziećmi?