71-letnia Grażyna jest emerytką. Od urodzenia mieszka ona w jednej z warszawskich kamienic. Jej córka Teresa wyprowadziła się razem z mężem Romanem i córką Wiolettą pod Warszawę. Podczas jednego z niedzielnych obiadów Teresa pokazuje matce pokój, jaki dla niej przygotowała u siebie w domu. Uważa, że powinna ona przenieść się do niej, a przestronne mieszkanie w Warszawie udostępnić wnuczce. Grażyna jest przeciwna propozycji. Jakiś czas temu wynajęła bowiem pokój lokatorowi, Wiktorowi. Rodzina próbuje wyperswadować starszej pani ten pomysł. Kiedy zwykłe sugestie nie działają, uciekają się do podstępów, by pozbyć się z mieszkania niechcianego lokatora. Grażynie coraz bardziej przeszkadza zachowanie rodziny. Zaczyna ich straszyć, że jeśli nie przestaną wtrącać się w jej życie, mieszkanie w kamienicy przepisze na Wiktora.